Trzy pojęcia – akt artystyczny, fotografia sensualna i w końcu buduarowa – chociaż często są używane jako synonimy, dzieli je faktycznie przepaść. Wszystkie trzy kojarzą się pozornie z nagością lub erotyką, ale to nie do końca prawda. Dlatego warto poznać różnice, żeby móc właściwie określić swoje potrzeby.

Akt artystyczny

Istotnie, akt polega na fotografowaniu modela w pełnej nagości. Jednak często w sposób zupełnie pozbawiony nacechowania erotycznego. Celem zdjęć jest pokazanie piękna ludzkiego ciała, jego proporcji, rzeźby, zaskakująco ujętych detali. Gdyby nie fakt, że obiektem fotografii jest człowiek, można by stwierdzić, że akt może mieć więcej wspólnego z fotografią produktową, niż z portretem. Ciało modela staje się wszakże formą, na której światło maluje historię tej wspaniałej przygody. Mimo pełnej nagości, to paradoksalnie najmniej erotyczny z trzech gatunków.

Sesja buduarowa

Dla odmiany jest skupiona przede wszystkim na osobie modela. Poniekąd to portret środowiskowy, ale w założeniu bardzo kuszący, ekstremalnie namiętny i pociągający. To rodzaj sesji, w której fotografuje się osoby w bardzo zmysłowych i seksownych – niekiedy wręcz wyuzdanych – pozach. Zwykle w prywatnym pomieszczeniu, takim jak sypialnia czy salon. Na te potrzeby w studiu staram się oddać scenerię i atmosferę iście wyrwaną z unikalnego buduaru. Celem takiej sesji jest uwiecznienie nie tylko piękna ciała, ale i wyeksponowanie (zwykle) kobiecej elegancji. Niewątpliwie zdjęcia mają najbardziej erotyczny i zmysłowy charakter z omawianych gatunków.

Fotografia sensualna

Zdjęcia wciąż skupiają się na osobie fotografowanego, nadal kojarzą się bardziej z erotyką niż tradycyjnym portretem, ale już mniej epatują erotyzmem i seksem. To gatunek fotografii, który w rezultacie łączy elementy aktu i fot. buduarowej. Ujęcia są zwykle zmysłowe, ale niekoniecznie muszą być stricte erotyczne lub pełne nagości. Bazują a wyobraźni, a nie na dosłowności. Celem takiej sesji jest pokazanie piękna i zmysłowości modelki najczęściej w sposób subtelny i delikatny.

Reasumując, ostatni kierunek fotografii jest mi najbliższy, choć w każdym znajduję satysfakcję i chętnie eksperymentuję. Bezsprzecznie daleki jestem od ograniczania sesji do sztywnych ram i zasad. Dlatego w ich trakcie dążę do zestawu ujęć, który po części mógłby zostać zakwalifikowany do każdego z gatunków. Z jednej strony trudno określić modelom już na wstępie, co takiego jest dla nich najważniejsze. Z drugiej strony, mnie również zrezygnować pomysłu na ujęcie, które na sam myśl powoduje ciarki na plecach.

Bez względu na rodzaj zdjęć, najważniejszy we wszystkim jest dla mnie charakter modela i to, co chce nimi pokazać. Niekiedy to delikatność, innym razem dominacja, a jeszcze innym dał sesja to swoista terapia, która ma przełamać bariery strachu i niepotrzebnych kompleksów. Za każdym razem ograniczeniem jest wyłącznie wyobraźnia.